الف) اصل سند طلاق و یا اصل رونوشت آن که توسط دفترخانه اسناد رسمی صادر کننده آن تصدیق شده باشد با ارائه شناسنامه یکی از طرفین که واقعه طلاق در آن ثبت شده باشد قابل ترجمه و تأیید است.
ب) در مورد اتباع خارجی مقیم ایران که طلاق از طریق دادگاه ایران صادر شده باشد با ذکر بلامانع بودن ترجمه آن از طریق شعبه مربوطه قابل ترجمه و تأیید است.
